confictio

confictio
confictĭo, ōnis, f. action de forger (l'accusation, criminis).    - confictionem criminis suscipere, Cic. : se charger d'une accusation calomnieuse.
* * *
confictĭo, ōnis, f. action de forger (l'accusation, criminis).    - confictionem criminis suscipere, Cic. : se charger d'une accusation calomnieuse.
* * *
    Confictio, confictionis, Verbale: vt Confictio criminis. Cic. Fiction et controuvement.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • Konfiktion — Kon|fik|ti|on die; , en <aus gleichbed. lat. confictio zu confingere, vgl. ↑konfingieren> (veraltet) Erdichtung …   Das große Fremdwörterbuch

  • ԴԻՄԱՌՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0624 Chronological Sequence: Unknown date, 6c գ. προσωποποιΐα prosopopoeja, personae confictio Որպէս թէ դիմառնելութիւն. Ձեւացուցանելն զդէմս այլոց. ձեւ խօսելոյ ի դիմաց անխօսից. *Եւ դիմառնութիւն, ուրանօր զբարսն՝ միանգամայն զդէմսն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • συμπλάσεως — συμπλάσεω̆ς , συμπλασις confictio fem gen sg (attic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • controuvement — et fiction, Confictio criminis …   Thresor de la langue françoyse

  • fiction — Fiction, et controuvement, Fictio, Confictio. Dire sans fiction, Dicere ex animo, Aperte fateri …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”